vrijdag 7 oktober 2011

Plaszak

Gezeten in een van de beruchte Sprinters van de NS mocht ik het onuitsprekelijk genoegen smaken getuige te zijn van de conversatie van twee NS-employees (dat schrijf ik nu wel met zoveel aplomb, maar voor hetzelfde geld waren het twee exemplaren van dat vermaledijde leger armzaligen van geest in dienst van ProRail). Hoe het ook zij, één van de twee wist smeuïg te verhalen over de miskoop van de eeuw: de Sprinter Lighttrain, het treintje dus waarin ik op dat moment genoeglijk getuige zat te wezen.

Hij had er geen hoge pet van op, van de Sprinter. “Het is een softwarematige ramp”, vertelde hij. “Er zijn vierbakken en zesbakken. De vierbakken worden geproduceerd door Bombardier, de zesbakken door Siemens. Omdat de software niet goed op elkaar is afgestemd, leveren ze voortdurend problemen op. Loskoppelen van de vier- en zesbak veroorzaakt grote vertragingen, vastkoppelen ook.”

Vertel mij wat, dacht ik. In de tijd die ik met het vruchteloos aan- en afkoppelen de laatste jaren heb verprutst, had ik met succes een doorwrochte geschiedenis van de opkomst en ondergang van het Nederlands koningshuis kunnen schrijven.

“Ze schieten bij een beetje smeltwater onmiddellijk in de storing, de deuren zijn van bordkarton en weigeren doorlopend te sluiten of open te gaan, de intercom produceert alleen maar een hoop gekraak en gepiep, de stoelen bezorgen je een hernia, de airco functioneert matig en zo kan ik nog een tijdje doorgaan.”
“En je kunt er ook nergens piesen”, deed zijn maat een duit in het zakje.

Maar dat wordt opgelost. We krijgen plaszakken, werd vandaag bekend, waarin we onder de neus van de machinist – in vakjargon: de werkplek - ons plasje af kunnen leveren. De plaszakkenproducent wist de NOS bovendien te vertellen dat hij desgewenst ook poepzakken kan leveren. Wat een weelde, waarde lezer! Ondanks dat: grote verbazing, afkeer en hilariteit in heel Nederland.


Ben ik dan de enige die straks, als het nodig is, maar al te graag bij de machinist zijn aardappelen af zal gieten? Ooit een plasje gemaakt op een echte treintoilet? Precies, dan praat je wel anders.



Reacties via onderstaande servicebalk of e-mailen naar krekwekdogt@hotmail.nl

woensdag 5 oktober 2011

Mgr. dr. G.W.J. van Z. B., moordenaar

Een jaar nadat de Tilburgse publicist Ed Schilders in 1988 Moordhoek het licht had doen zien, gaf hij op http://www.historietilburg.nl/ een overzicht van de reacties die zijn boek had opgeleverd. Positieve, maar ook nogal wat boze. Van de Zinnicq Bergmannen bijvoorbeeld die zich achtentachtig jaar na dato nog geroepen voelden om de eer van de familie veilig te stellen, en zelfs van dr. J. Peijnenburg, archivaris van het bisdom Den Bosch en eminent historicus, maar te veel priester om zich neer te kunnen leggen bij de conclusie van Schilders: pastoor Van Zinnicq Bergmann had in 1900 in de Noordhoekse kerk naar alle waarschijnlijkheid Marietje Kessels verkracht en vermoord. En was ermee weggekomen.

Afgelopen week verscheen het boek De moord op Marietje Kessels van de hand van Godelieve Kessels, nichtje van het slachtoffer. Hierin bevestigt zij op overtuigende wijze dat de pastoor inderdaad de moordenaar is geweest en dat de rooms-katholieke kerk daarna een vuil spelletje heeft gespeeld om deze afschuwelijke daad 'sub rosa' te houden. Het boek is uitvoerig in de media aan de orde geweest en haalde zelfs het NOS Journaal :




Wijwater
Van Zinnicq Bergmann werd op 5 januari 1851 in Vught geboren. Na het gymnasium bezocht hij het kleinseminarie in St. Michielsgestel, het grootseminarie in Haaren en promoveerde in Rome in de godgeleerdheid. Tien jaar diende hij aansluitend de kerk als kapelaan in Eindhoven, waarna hij naar Tilburg werd geroepen om als bouwpastoor de Noordhoekse kerk te bouwen, een aan het Heilig Hart gewijde tempel, om de plaatselijke krant maar eens te citeren. 

Van die kant had de pastoor weinig te vrezen. Ze droegen hem op handen, de journalisten van de Nieuwe Tilburgsche Courant. Dat bleek ook na zijn overlijden: de courant kwam woorden te kort om de grootheid van de prelaat te schilderen. Dagenlang werden de Tilburgers, die zo hun ernstige vermoedens moeten hebben gehad, getrakteerd op in wijwater gedoopte hagiografische stukken, waarin Van Zinnicq Bergmann naar voren trad als nog net geen heilige.

Drankbestrijding
Toch vertoonde zijn curriculum in grote trekken dezelfde mijlpalen als die van zijn collega's. Bij de Katholieke Sociale Actie waren vrijwel alle geestelijken wel op een of andere manier betrokken, zijn voorzitterschap van de Tilburgse Gezondheidscommissie was nu eenmaal inherent aan zijn functie en zijn betrokkenheid bij de drankbestrijding mag met een gerust hart een beroepsdeformatie van de toenmalige geestelijkheid worden genoemd: allemaal zaten ze in dit soort verenigingen en allemaal laafden zij zich na afloop van de bijeenkomsten met genoegen aan een goed glas en een goeie sigaar. En dan was hij nog Geheim Kamerheer van paus Pius X, een zachtmoedig zij het aartsconservatief mens. Wat deze functie precies inhield, onttrekt zich helaas aan mijn gezichtsveld.

Poeder
Op 25 oktober 1910 las de Tilburger in zijn Nieuwe Tilburgsche Courant:

“Met wijziging van ons bericht van l.l. Vrijdag kunnen wij mededelen, dat pastoor dr. Mgr. van Zinnicq Bergmann, zich tot ondergaan eener operatie heeft gesteld onder behandeling van dr. Freriks in het gesticht der eerw. Broeders van St. Johannes de Deo, en zijn volledig herstel binnen kort kan worden verwacht. (Hsg.)”
Op zondag 6 november voelde de pastoor zich niet goed. Hij vroeg de ziekenbroeder van het Bossche ziekenhuis om een poeder. Het waren zijn laatste woorden. Voor welke aandoening hij moest worden opgenomen, is niet bekend, maar een slecht geweten is het vast niet geweest.

Godelieve Kessels beschrijft in haar boek hoe enige tijd na de moord vader Kessels bezoek kreeg van twee hoogwaardigheidsbekleders uit Rome. Sindsdien heeft de doofpot 111 jaar zijn werk gedaan. En als het aan het bisdom Den Bosch ligt, blijft dit zo. Een woordvoerder liet weten dat elk bewijs ontbreekt. There's a method in the madness, wist Shakespeare al.

Bronnen
© foto: Regionaal Archief Tilburg


Reacties via onderstaande servicebalk of e-mailen naar krekwekdogt@hotmail.nl

zondag 2 oktober 2011

Eerste paddenstoel, maar wat voor een?

Ook al drijft de oudenwijvenzomer de temperaturen op tot ongekende en bijzonder aangename hoogten, toch zijn de eerste tekenen van de herfst onmiskenbaar aanwezig. In mijn tuin heeft zich inmiddels de eerste paddenstoel aangediend, eentje die zich op de verweerde boomstronk van een wilg uitstekend thuisvoelt. Wat doe je in zo'n geval? Je maakt een foto en raadpleegt google om erachter te komen hoe het ding heet. Maar daar kwam ik niet uit, waarde lezer. Is het een telg uit de familie der stekelzwammen? Welke mycoloog biedt uitkomst?


Reacties via onderstaande servicebalk of e-mailen naar krekwekdogt@hotmail.nl