Vanavond strijdt het Nederlands elftal om niets minder dan de wereldtitel. De hele Nederlandse bevolking zal aan het scherm gekluisterd zitten. Behalve dan de 'zwaren'. Die mogen op zondag niet kijken, Dat heeft de Heer hen verboden.
Toen ik nog jong en onbedorven was zag ik er geen been in om op de fiets te springen en half Brabant te doorkruisen. Zo kwam ik eens op een zondagmiddag in Wijk en Aalburg terecht, een tegen de oevers van de Maas geplakte, overwegend streng gereformeerde vlek in het zwaar op de hand zijnde Land van Heusden en Altena. Prompt reed ik er mijn band lek op de plaatselijke kasseien. De nering van de fietsenmaker was gesloten, zoals er alles gesloten was. Niettemin belde ik stoutmoedig aan, want zo’n 25 kilometer lopen met een fiets aan de hand was een weinig aanlokkelijk perspectief. Het duurde even, maar toen ging toch eindelijk de deur open en verscheen het hoofd van een bijzonder nors kijkende man in de opening.
“Mijn band is lek. Kunt u misschien…”
“Geen sprake van. Wij heiligen de Dag des Heren”, klonk het wrevelig en hij smeet voor mijn gezicht de deur dicht. Door de klap begon ergens in het huis een baby te huilen, een kleine die ongetwijfeld niet op een zondag was geconcipieerd.
Enkele straten verderop huisde een andere fietsenmaker, eveneens een man die het ondermaanse leek te zien als een onvermijdelijk tranendal, een zondige halte op weg naar de Heer.
“Wij werken niet op zondag”, bitste hij, maar toen hij zag dat ik een bankbiljet voor de dag haalde, klaarden zijn gelaatstrekken wat op. “Aan de andere kant mogen wij een christen in nood niet aan zijn lot overlaten.” Hij griste het biljet uit mijn hand, stopte het schielijk in zijn kontzak en lapte mijn band.
Vandaag geen WK op tv dus voor strenggelovigen. Het stond afgelopen vrijdag ten overvloede in het gratis krantje ‘Sp!ts’. Een citaat:
Fractieleider van de SGP in de Tweede Kamer Kees van der Staaij zal zondag geen uitzondering maken. “Absoluut niet”, aldus een woordvoerder van de fractie. “Misschien dat de fractieleider wel eens naar televisie kijkt voor zijn werk, maar hij kijkt zeker niet ter ontspanning. En al helemaal niet op zondag.”
Er heeft zich derhalve sedert mijn wederwaardigheden in Wijk en Aalburg geen theologische verschuiving voltrokken. Op de Dag des Heren wordt nog steeds niet gewerkt en ontspanning is eveneens uit den boze. Men wordt geacht de godganse dag in gebed en in dienstbaarheid aan de ‘Here der Wrake’ door te brengen.
Godzijdank fietst men vanuit Wijk en Aalburg, mits men zuidwaarts koerst, opgewekte, katholieke contreien binnen. Wij zitten vanavond allemaal voor de buis. Ik ben er alleen niet van overtuigd dat het erg ontspannend zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten