De ruzie is inmiddels bijgelegd, las ik vanmorgen in de krant. Dan nog moeten we vaststellen dat Mario, de Rotterdamse volksjongen, tegen alle verwachtingen in helemaal geen vent man met humor is. Nooit geweest, trouwens. We gaan ter illustratie een kleine 25 jaar terug in de geschiedenis en treffen daar de Feyenoord-aanvaller Mario Been en diens oefenmeester Rinus Israel aan.
Israel, da's andere koek! Die had pas humor, van die onvervalste, snoeiharde Amsterdamse straatgein. Been kon de humor van zijn baas echter niet waarderen en kwam woorden te kort om de pers deelgenoot te maken van zijn ongenoegen. Hij voelde zich door zijn trainer doorlopend gekleineerd en was het beu om ieder keer opnieuw het pispaaltje van de selectie te zijn. Dat verwoordde hij ongeveer zo:
‘Ik ren tijdens de wedstrijd langs de dug-out en roep: “Trainer, ik heb vocht in mijn knie!” Roept Israel keihard over het veld: “Ja, en in je hersens ook!” Ik mis voor open doel. Roept-ie: “Daar moet je geluk bij hebben!” Ik schiet over. Israel: “Heb je de dozen nog om je schoenen zitten?” Het komt mijn strot uit, ik heb het hier helemaal gehad, maar dan ook he-le-maal.’Een voortreffelijk trainer, die Been, daar niet van. Hij moest alleen eens wat vaker lachen.
Reacties via het icoontje op onderstaande servicebalk of e-mailen naar krekwekdogt@hotmail.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten