maandag 30 januari 2012

De zevende pastoor van de Heikant

Eindelijk zijn we op onze zoektocht naar de pastoors van de Heikant in het rijk der levenden aanbeland. Na het vrij abrupte vertrek in 1970 van Gerard Bots – om gezondheidsredenen, zo luidde de formele berichtgeving - kwam de parochie onder de hoede van een 39-jarige norbertijn die zich in de vele jaren daarna ongelooflijk geliefd heeft weten te maken en bergen werk heeft verzet: Wim Manders.

Hij werd op 9 november 1931 geboren in Dinther, letterlijk onder de rook van de abdij van Berne. Niet echt verwonderlijk dus dat hij na de lagere school besloot zijn leven in dienst van deze gemeenschap te stellen. Net als mede-norbertijn Harrie van den Berg overigens, zij het dat diens wieg niet in Dinther maar in het aanpalende kerkdorp Heeswijk heeft gestaan (de heren steggelen dan ook al bijna een halve eeuw met grote overgave en volkomen vruchteloos over de vraag welk kerkdorp hoger moet worden aangeslagen).

Zegenrijke beslissing
Op 15 augustus 1957 werd Wim tot priester gewijd. Eigenlijk was het de bedoeling dat hij leraar Frans zou worden aan het gymnasium van de abdij, maar zijn superieuren vonden het beter dat hij de ‘eigen’ studenten aan de theologische opleiding in Tilburg zou gaan begeleiden. Zo kwam hij in onze stad terecht. In 1970 werd hem gevraagd de leiding van de parochie in de Heikant op zich te nemen, een verzoek waarover Wim geen moment heeft hoeven na te denken. Hij toog naar Tilburg-Noord. Een zegenrijke beslissing: leraren Frans zijn er immers in overvloed, maar herders van zijn kaliber, da’s andere koek.

Primus inter pares
De sport heeft er een pracht van een woord voor: de ‘palmares’, oftewel de lijst met ereplaatsen en grote verdiensten. Die van Wim Manders is ontzagwekkend en naar we mogen hopen nog lang niet voltooid. Laten we een poging doen de belangrijkste wapenfeiten op te sommen: een kwart eeuw, tot 1995, was hij primus inter pares in een team van norbertijner medebroeders, voorts degene die de parochiescholen onder één zelfstandig bestuur wist te brengen (een huzarenstukje), twee hulpkerken van de grond tilde (de Driekoningenkerk en de Herderskerk), in 1973 voorging in de viering van het eeuwfeest van de parochie en de man die de parochie naadloos wist om te bouwen tot een norbertijner priorij, een voorpost van de abdij van Berne, onafhankelijk van de doorgaans ondoorgrondelijke en vrijwel altijd onverteerbare bisdommelijke politiek. Wim Manders was en is ook de pastor die een encyclopedische kennis heeft van de norbertijnse geschiedenis en de norbertijner abdijen waar ook ter wereld, die hart en ziel legde in de jaarlijkse bedevaart naar Scherpenheuvel (waarvoor hij vorig jaar de Gouden Medaille van verdienste in ontvangst mocht nemen), die een nieuwe dimensie heeft gegeven aan de verering van Peerke Donders (inclusief creditcard-achtige, veeltalige devotieprentjes en glossy magazines) en die tussendoor tijd vond voor het samenstellen van allerlei publicaties. Maar de mooiste trofee op zijn palmares is ongetwijfeld het feit dat hij op 9 januari van dit jaar werd uitgeroepen tot ‘Wijkburger 2011 Heikant-Quirijnstok’. In de afgelopen veertig jaar is Wim Manders namelijk helemaal vergroeid met Tilburg-Noord en zijn bijzondere bevolking. Hij is een stadsmens, een Heikanter met de Heikanters geworden, maar dan wel een die nog met grote warmte kan verhalen over zijn Dintherse geboortegrond en zijn jeugd op het platteland.

Bescheiden
Al deze verdiensten vallen echter in het niet bij die ene, die hem in Noord en ver daarbuiten zo geliefd heeft gemaakt. Wim Manders is gewoonweg een heel bijzondere man. Warm, bescheiden, meelevend, troostrijk. Een herder van de soort die Onze Lieve Heer voor ogen moet hebben gehad toen hij priesters in het leven riep, inclusief hun bourgondische aanvechtingen. Want die zijn aan Wim evenmin voorbijgegaan. Hij heeft zo zijn voorkeuren: liever vis dan vlees, liever witte wijn dan rode en na de maaltijd liever cognac dan een glas water. Zoals het hoort voor een tachtigjarige die dit jaar mag vieren dat hij 55 jaar geleden tot priester werd gewijd.

• De eerste pastoor van de Heikant: lees hier.
• De tweede pastoor van de Heikant: lees hier.
• De derde pastoor van de Heikant: lees hier
• De vierde pastoor van de Heikant: lees hier
• De vijfde pastoor van de Heikant: lees hier.
• De zesde pastoor van de Heikant: lees hier.

(Gepubliceerd in 'Mooi Meegenomen', februari 2012)

Reacties via onderstaande servicebalk of e-mailen naar krekwekdogt@hotmail.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten