donderdag 17 december 2009

Tussen Troje en Waterloo

Straks komt het Amsterdamse zooitje ongeregeld op bezoek dat zich zo graag de ‘Godenzonen’ noemt. Dat wordt een gedenkwaardig moment: er betreden dan twee gerenommeerde grijsaards het veld die zowel fysiek als psychisch hun beste tijd hebben gehad. De Godenzonen dateren van 1900, de Tricolores van 1896. Het zijn de oude mannen van de eredivisie: ze sjokken over het veld als een verzorgingshuis met prostaatproblemen. En tot overmaat van ramp is ook met hun namen alles mis.

Bij de geboorte van de Godenzonen doken de naamgevers, zoals toentertijd gebruikelijk, in de mythologie met de bedoeling daaruit een krachtpatser op te diepen. Het werd ‘Ajax’, een bloeddorstig heerschap dat voor de poorten van Troje dood en verderf zaaide en daar volgens de overlevering zichtbaar genoegen in schiep. Prima kerel dus om een voetbalclub naar te vernoemen, tot het moment waarop de kritisch ingestelde voetballiefhebber zijn mythologisch handboek uit de kast pakt en de moeite neemt om na te gaan wat er zoal over deze querulant is geschreven. De resultaten van deze kleine exercitie zijn helaas niet bemoedigend.

Zo blijken er, om maar eens met een opmerkelijke bevinding te beginnen, twéé heren met de naam Ajax rond Troje werkzaam te zijn geweest. Daar was allereerst de zoon van Telamoon, die wij allen natuurlijk kennen als de koning van Salamis. Deze Ajax, die men nadien ‘de grote’ is gaan noemen, kon niet verkroppen dat de wapenuitrusting van Achilles na diens dood aan Odysseus en niet aan hem werd toegewezen. Hij werd op slag krankzinnig en pleegde zelfmoord, wat mij geen aanbeveling lijkt voor een voetbalvereniging. De andere Ajax is als ‘de kleine’ in de boeken gekomen. Ik hoef de lezer waarachtig niet te vertellen dat ‘de kleine’ een zoon was van Oïleus, koning van Lokris. Wat de lezer wellicht niet weet is dat deze maniak zich vanwege zijn verkrachting van Kassandra de gramschap van de goden op de hals had gehaald, schipbreuk leed en verdronk.
Het moge kortom duidelijk zijn dat Ajax vernoemd is naar een idiote zelfmoordenaar of een verkrachter.

Nee, dan Willem II! Geboren in 1792 en al, zo wil de overlevering, in de poepluiers een militair in hart en nieren. Een dappere en wakkere vent die in 1815 samen met Wellington en Blücher bij Waterloo het onderdeurtje Napoleon alle hoeken van het veld had laten zien. Kijk eens aan, da's wel even andere koek!

Helaas gebiedt de eerlijkheid mij te melden dat ik in een Engels museum eens een andere Willem II heb moeten aanschouwen. In een gigantische zaal had men daar met tienduizenden tinnen soldaatjes de slag bij Waterloo uitgebeeld. De Engelse historici hadden onze struise Prins van Oranje, gewapend met de driekleur, achter een boom neergezet, waar hij het van angst in zijn broek stond te doen.

Als straks de Godenzonen en onze mannen het veld betreden, zet ik vijf euro op de schijtlijster, maar ik vrees het ergste.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten