Een paar maanden geleden kondigde minister Klink (VWS) aan kwakzalvers voortaan flink aan te pakken. Naar aanleiding daarvan ging het gratis krantje Sp!ts samen met de Vereniging tegen Kwakzalverij op zoek naar de grootste ‘oplichters en medische beunhazen’ in de Nederlandse geschiedenis. Dat resulteerde in een boeiende top vijf.
Op de eerste plaats staat Peter Stegeman (1840-1922), beter bekend als het Staphorster Boertje. Op twee ene H. van der Upwich (1898-1997) die een serum tegen reuma en kanker ontdekte en op basis daarvan een ‘enzymtherapie’ bedacht. Op drie de onderwijzerszoon Johan Borgman (1889-1976) die naar eigen zeggen door niemand minder dan Onze Lieve Heer naar ons was toegezonden om ons van de vreselijkste kwalen te verlossen, op vier de chirurg en vrouwenarts Jules Samuels (1888-1975) die ziekten bestreed met een kastje waarmee korte golven door het lichaam werden gejaagd en op vijf Cornelis Moerman (1893-1988), berucht vanwege zijn antikankerdieet dat naar het oordeel van deskundigen qua samenstelling sterke overeenkomsten vertoont met een zak duivenvoer.
Ik blijf het een ongemeen boeiend fenomeen vinden, de kwakzalverij, en ik kan de lezer van harte de website van de hiervoor genoemde Vereniging aanbevelen: www.kwakzalverij.nl. De lezer waant zich in een middeleeuwse curiosawinkel.
Toch dringen zich zo nu en dan bij mij enkele prangende vragen op. De vraag bijvoorbeeld waarom al die kwakzalvers stuk voor stuk zo oud zijn geworden. De mannen die ik zojuist heb opgevoerd bereikten de respectabele leeftijd van achtereenvolgens 82, 99, 87, 87 en 95.
Dr. Alfred Vogel ontbreekt uiteraard in het rijtje van de Vereniging, omdat het hier om een Zwitser gaat. Maar er is geen twijfel mogelijk, vindt de Vereniging, dat de fytotherapeut Vogel - die overigens helemaal geen universitaire opleiding had gevolgd en wiens doctorstitel ‘honoris causa’ werd toegekend door een uitermate dubieus clubje - op de internationale kwakzalverslijst hoog scoort.
Toevallig staat zijn wereldberoemde ‘standaardwerk’ De Kleine Dokter bij mij in de boekenkast. Welaan, het boek maar eens opengeslagen want meten is weten. Mijn oog valt op een recept tegen artritis: dagelijks een glaasje aardappelsap. Wat verderop vertelt Vogel hoe kinderverlamming kan worden genezen: door een paar keer per dag de wervelkolom in te smeren met een papje van gemalen stierenballen. De Vereniging heeft het met andere woorden helemaal bij het rechte eind. Die Vogel is een medische beunhaas van de eerste orde.
Maar… hoe oud is hij eigenlijk geworden? Wikipedia geeft het antwoord: op een paar dagen na 94. Als ik het niet dacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten